Księżyc znany jest ludzkości od czasów prehistorycznych i jest on - po Słońcu - drugim co do jasności
obiektem na niebie. Jako że Księżyc obiega Ziemię raz na miesiąc, kąt pomiędzy nim, Ziemią a Słońcem
stale się zmienia; zmiany te są widoczne w postaci faz Księżyca. Okres pomiędzy dwoma kolejnymi fazami
nowiu wynosi ok. 29,5 dnia (709 godzin).
Gwiazdozbiór Oriona: Wielka Mgławica Oriona (M 42)
Odległość od Ziemi: 1 344 lata świetlne
Pomimo oddalenia od Ziemi o ponad 1 344 lata świetlne, Mgławica Oriona (M 42) jest najjaśniejszą
mgławicą na niebie. Jest ona widoczna nawet gołym okiem i stanowi interesujący obiekt do obserwacji za
pomocą teleskopów różnego rodzaju i wielkości. Mgławica składa się z ogromnej chmury wodoru gazo-
wego o średnicy setek lat świetlnych.
Gwiazdozbiór Lutni: Mgławica Pierścień (M 57)
Odległość od Ziemi: 2 412 lat świetlnych
Słynna Mgławica Pierścień (M57) w gwiazdozbiorze Lutni często postrzegana jest jako pierwowzór
mgławicy planetarnej. Stanowi ona jedno z najwspanialszych zjawisk widocznych na letnim niebie półkuli
północnej. Najnowsze badania wykazały, że składa się ona najprawdopodobniej z pierścienia (torusa)
jasno lśniącego materiału otaczającego gwiazdę centralną (widoczną tylko przy użyciu większych tele-
skopów) i nie posiada struktury gazowej w postaci kulistej lub eliptycznej. Spoglądając na Mgławicę
Pierścień z boku, przypomina ona Mgławicę Hantle (M27). Patrząc z Ziemi, patrzymy dokładnie na biegun
mgławicy.
Gwiazdozbiór Liska
Mgławica Hantle (M 27)
Odległość od Ziemi: 1 360 lat świetlnych
Mgławica Hantle (M27) była pierwszą odkrytą mgławicą planetarną. Ten nowy, fascynujący obiekt został
odkryty 12 lipca 1764 roku przez Charlesa Messiera. Obiekt ten jest widoczny niemal dokładnie od strony
płaszczyzny równikowej. Gdybyśmy mieli możliwość obejrzenia Mgławicy Hantle z jednego z jej bie-
gunów, zobaczylibyśmy prawdopodobnie kształt pierścienia, bardzo podobnego do znanej nam Mgławicy
Pierścień (M57). Przy dostatecznie dobrej pogodzie obiekt ten można obserwować wyraźnie nawet przy
małym powiększeniu.
ABC teleskopu
Co oznaczają poniższe terminy?
Okular (3):
Okular to układ obejmujący jedną lub więcej soczewek dostosowany do ludzkiego oka. Okular „przechwytu-
je" i dodatkowo powiększa wyraźny obraz uzyskiwany w ognisku soczewki.
Do obliczenia stopnia powiększenia służy prosty wzór:
Ogniskowa tubusu teleskopu / Ogniskowa okularu = Powiększenie
Powiększenie teleskopu jest również zależne zarówno od ogniskowej tubusu teleskopu, jak i ogniskowej
okularu. Jak widać z wzoru stosowanie okularu o ogniskowej 20 mm i tubusu teleskopu o ogniskowej 400
mm daje powiększenie obliczane następująco:
400 mm / 20 mm = powiększenie 20-krotne
34