parkell DIGITEST 3 Instrucciones De Uso página 22

• Ένα στεγνό τολύπιο βάμβακος πρέπει να τοποθετηθεί
στο παρειακό προστόμιο για την απομόνωση του
δοντιού από το χείλος και την παρειά.
• Πρέπει να χρησιμοποιηθεί ένα πλαστικό κάτοπτρο
για να κρατηθεί η γλώσσα μακριά από το δόντι κατά
τη διάρκεια της δοκιμασίας.
• Το κύκλωμα ολοκληρώνεται χρησιμοποιώντας το
αποστειρώσιμο σε αυτόκαυστο κλιπ γείωσης και
την καλωδιακή διάταξη. Συνδέστε το ένα άκρο της
καλωδιακής διάταξης μέσα στην υποδοχή στο
κάτω μέρος της μονάδας τροφοδοσίας (Εικόνα 10)
και εισαγάγετε το κλιπ γείωσης μέσα στην άλλη
υποδοχή (Εικόνα 11).
• Τοποθετήστε μια μικρή ποσότητα οδοντόπαστας
επάνω στο κλιπ γείωσης και ζητήστε από τον
ασθενή να κρατήσει το μέταλλο του κλιπ μεταξύ του
δεξιού αντίχειρα και δείκτη. Στη συνέχεια, ζητήστε
από τον ασθενή να κρατήσει τη μαύρη πλαστική
υποδοχή καλωδίου μεταξύ του αριστερού αντίχειρα
και δείκτη (Εικόνα 12).
• Εξηγήστε στον ασθενή ότι η δοκιμασία δεν θα
πονέσει, αλλά ότι ο ασθενής θα έχει τον έλεγχο και
μπορεί να τη σταματήσει οποιαδήποτε στιγμή. Πείτε
στον ασθενή ότι, όταν πρωτοαισθανθεί μια αλλαγή
στο υπό έλεγχο δόντι, όπως παλμό, "βόμβο",
μυρμηκίαση ή ελαφριά ενόχληση, το μόνο που έχει
να κάνει είναι να αφήσει το μεταλλικό κλιπ γείωσης
και ο έλεγχος θα τερματιστεί.
• Εισαγάγετε τον οδοντικό ανιχνευτήρα μέσα στο
ανοικτό άκρο της μονάδας τροφοδοσίας (Εικόνα 13).
Για τη βελτίωση της ηλεκτρικής αγωγιμότητας και της
επαφής μεταξύ του δοντιού και του ανιχνευτήρα,
εφαρμόστε μια μικρή ποσότητα οδοντόπαστας στο
μεταλλικό άκρο.
Εικ. 13
• Οι μεταλλικές ή κεραμικές επιφάνειες δεν μπορούν
να χρησιμοποιηθούν ως σημεία επαφής για τους
οδοντικούς ανιχνευτήρες. Τα δόντια που επιλέγονται
για δοκιμασία πολφού πρέπει να διαθέτουν επαρκή
εκτεθειμένη αδαμαντίνη ή οδοντίνη ώστε να
μπορέσει ο ανιχνευτήρας να κάνει επαφή χωρίς να
αγγίξει το ούλο ή μια μεταλλική αποκατάσταση. Σε
ορισμένες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να απαιτεί τη
χρήση ανιχνευτήρα ακριβείας (περιλαμβάνεται).
ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΖΩΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΟΝ
ΔΟΚΙΜΑΣΤΗ ΠΟΛΦΟΎ DIGITEST 3
1. Για να ενεργοποιήσετε τη μονάδα, πατήστε
και κρατήστε πατημένο το κουμπί εκκίνησης
Εικ. 15
ΑΡΓΟ
(Ει κόνα 14) γ ι α μ ι σ ό
δευτερ όλε π το και σ τη
συνέχεια απελευθερώστε
το κουμπί. Όταν το κουμπί
είναι πιεσμένο, η οθόνη
ε μ φ α ν ί ζ ε ι μ ί α
οριζόντιων ράβδων εάν ο
ρυθμός αύξησης του ερεθίσματος έχει ρυθμιστεί
για "ΑΡΓΟ", δύο σειρές για "ΜΕΣΑΙΟ" ή τρεις σειρές
για "ΓΡΗΓΟΡΟ" (Εικόνα 15).
2. Εάν εμφανίστηκε ο επιθυμητός τρόπος λειτουργίας
ρυθμού αύξησης του ερεθίσματος, η δοκιμασία
ζωτικότητας μπορεί να προχωρήσει, όπως
περιγράφεται στο Βήμα 4.
3. Εάν επιθυμείτε να αλλάξετε τον τρόπο λειτουργίας
ρυθμού αύξησης του ερεθίσμα τος, α πλά
πατήστε το κουμπί και ο τρόπος λειτουργίας
θα αλλάξει αφού απελευθερωθεί το κουμπί.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η μονάδα θα θυμάται την τελευταία
ρύθμιση τρόπου λειτουργίας ρυθμού αύξησης
του ερεθίσματος, ακόμα και εάν η συσκευή έχει
απενεργοποιηθεί.
4. Τοποθετήστε το καλυμμένο με οδοντόπαστα άκρο
του οδοντικού ανιχνευτήρα στο μέσον της χειλικής ή
γλωσσικής επιφάνειας του δοντιού. Αποφύγετε τον
μαλακό ιστό και αποκαταστάσεις όπως στεφάνες,
αμαλγάματα ή σύνθετες ρητίνες.
5. Πατήστε παρατεταμένα το κουμπί και ο αριθμός
στην οθόνη θα αυξηθεί, υποδεικνύοντας ότι
εφαρμόζεται αυτόματα ένα ήπιο ερέθισμα στο
δόντι. Όταν ο ασθενής υποδείξει ότι αισθάνεται το
ερέθισμα, θα πρέπει να αφήσει το μεταλλικό κλιπ
γείωσης, ενέργεια η οποία θα διακόψει τη δοκιμασία
αμέσως. Η οθόνη θα παγώσει και θα διατηρήσει
την τελική ένδειξη για περίπου 14 δευτερόλεπτα
έτσι ώστε να μπορεί να καταγραφεί. Η μονάδα στη
συνέχεια θα απενεργοποιηθεί αυτόματα.
6. Η μέγιστη ένδειξη ερεθίσματος είναι 64. Ακόμη
και αν δεν υπάρχει απόκριση σε αυτό το επίπεδο,
υπάρχει και πάλι πιθανότητα το δόντι να είναι
ζωντανό. Η απουσία αίσθησης σε αυτόν τον
αριθμό μπορεί απλά να υποδηλώνει ότι το δόντι
δεν ανταποκρίνεται κατά τον χρόνο διεξαγωγής
της δοκιμασίας, ενδεχομένως από τραυματισμό.
Ωστόσο, επειδή είναι γνωστές περιπτώσεις δοντιών
που έχουν αναρρώσει από τραυματική κάκωση
πολλές ημέρες αφότου είχαν εμφανίσει ένδειξη
"μη ζωτικότητας", σχεδόν πάντα ενδείκνυται η
διεξαγωγή δοκιμασίας παρακολούθησης μετά
από οποιεσδήποτε αρχικές ενδείξεις. Εάν αυτή η
ένδειξη επιμένει σε πολλαπλές επισκέψεις, είναι
εύλογο να θεωρηθεί ότι το δόντι δεν είναι ζωντανό.
Ωστόσο, αυτό το συμπέρασμα θα πρέπει πάντα
να επιβεβαιώνεται με μια άλλη αποδεκτή
ενδοδοντική μέθοδο ελέγχου.
ΜΕΣΑΙΟ
22
σ ε ι ρ ά
Εικ. 14
ΓΡΗΓΟΡΟ