6. Elastyczność uprzęży pełnej (FBH), czy wielkość,
o jaką podczas upadku może się wydłużyć i odksz-
tałcić element FBH indywidualnego systemu
chroniącego przed upadkiem z wysokości, może
wpłynąć na całkowite wydłużenie systemu przeciwu-
padkowego podczas upadku z wysokości. Przy
obliczaniu całkowitej wolnej przestrzeni dla specy-
ficznego systemu przeciwupadkowego należy wziąć
pod uwagę zwiększenie długości lotu związane z
elastycznością uprzęży pełnej, długość połączenia
uprzęży pełnej, osadzenie ciała użytkownika w up-
rzęży pełnej oraz wszystkie inne istotne czynniki to-
warzyszące.
7. Nieużywane lonże wpięte do punktu wpinania w
kształcie litery D uprzęży pełnej nie powinny być
wpięte do urządzenia nadającego pozycję lub do
żadnego elementu uprzęży pełnej, za wyjątkiem sy-
tuacji, w której to połączenie zostanie uznane za
dopuszczalne przez osobę kompetentną oraz przez
producenta lonży. Jest to szczególnie ważne w
przypadku używania niektórych typów lonży w kształ-
cie litery Y, ponieważ niektóre obciążenia [z niebez-
piecznym wstrząsem] częściowo mogą być oddziały-
wać na użytkownika przez nieużywane ramię lonży,
jeżeli nie może się ono wypiąć z uprzęży. Punkt
wpinania lonży do transportu znajduje się zazwyczaj
w obszarze klatki piersiowej, aby zmniejszyć ryzyko
zaplątania się czy potknięcia.
8. Luźne końce taśm mogą zostać pochwycone
przez maszynę lub spowodować niezamierzone
odczepienie urządzenia regulującego. Każda uprząż
pełna powinna posiadać szlufki lub inne elementy
służące do chowania nadmiaru taśm.
9. Ze względu na naturę tekstylnych punktów wpina-
nia zalecane jest wpinanie ich jedynie do innych pętli
tekstylnych lub do karabinków. Użycie karabinka-ha-
ka jest niezalecane, z wyjątkiem specyficznych sytu-
acji dopuszczonych przez producenta. W punktach
10-16 podano szczegółowe informacje na temat
umiejscowienia i zastosowania różnych punktów
wpinania uprzęży pełnej.
10. Tylny
Tylny punkt wpinania powinien być stosowany jako
główny punkt wpinania do zatrzymania upadku z
wysokości, chyba że okoliczności pozwalają na
użycie innego punktu wpinania. Tylny punkt wpinania
może być również wykorzystany do podtrzymywania
lub w celach ratowniczych. Jeśli tylny punkt wpinania
podtrzymuje użytkownika podczas upadku, to kon-
strukcja uprzęży pełnej powinna przekazać obciąże-
nie na szelki i taśmy udowe. Tylny punkt wpinania
powoduje, że po odpadnięciu ciało użytkownika
przyjmie pozycję pionową z lekkim pochyleniem do
przodu. Dolna część klatki piersiowej będzie wtedy
lekko uciskana. Wybór pomiędzy przesuwnym a
stałym tylnym punktem wpinania powinien być
dokonany ostrożnie. Przesuwny tylny punkt wpinania
jest zwykle łatwiejszy do dopasowania do różnych
rozmiarów użytkownika i umożliwia osiągnięcie
bardziej pionowej pozycji spoczynkowej po odpad-
nięciu, ale może zwiększyć wydłużenie uprzęży
pełnej.
11. Piersiowy
Piersiowy punkt wpinania może być stosowany jako
alternatywny punkt wpinania przeciwupadkowego,
gdy kompetentna osoba stwierdzi, że tylny punkt
wpinania jest nieodpowiedni, a także gdy nie ma
możliwości upadku w kierunku innym niż nogami w
dół. Dopuszczalne praktyczne zastosowania piersio-
wego punktu wpinania obejmują między innymi
wchodzenie po drabinie z użyciem urządzenia samo-
zaciskowego, wchodzenie po drabinie z użyciem
samoczynnie zwijającej się linki ratunkowej nad
głową w celu zabezpieczenia przed upadkiem z
wysokości, stabilizacji w pozycji roboczej oraz pracy
na linie. Piersiowy punkt wpinania może być również