ZAPOBIEGANIE USZKODZENIU SŁUCHU SPOWODOWANE HAŁASEM
211
Można zapobiegać uszkodzeniu słuchu spowodowanemu
jednorazowym i trwającym przez dłuższy czas narażeniu na
nadmierny hałas (dB). Uszkodzenie wrażliwych struktur ucha
wewnętrznego jest nieodwracalne i może dotykać ludzi w każdym
wieku. Do uszkodzenia może dojść po jednym zdarzeniu lub
stopniowo, wraz z upływem czasu. Jednorazowe narażenie na
intensywny dźwięk „impulsowy", taki jak wybuch lub ciągłe narażenie
na głośne dźwięki o natężeniu przekraczającym 85 decybeli,
może spowodować uszkodzenie słuchu. Wskaźniki uszkodzeń
słuchu spowodowanych hałasem obejmują utratę słuchu i szum
w uszach, odczuwanie ciągłego dzwonienia, brzęczenia lub ryku.
NIDCD (National Institute on Deafness and Other Communication
Disorders) oferuje tę prostą zasadę: unikaj narażenia na dźwięk,
który jest „zbyt głośny, zbyt bliski lub zbyt długi". Oto kilka ogólnych
przykładów poziomów natężenia dźwięku występujących w życiu
codziennym: szum lodówki (45 dB); normalna rozmowa (60 dB);
ruch miejski (85 dB); motocykle (95 dB); odtwarzacz MP3 o pełnej
głośności (105 dB); syreny (120 dB); petardy (150 dB).
PL
212