Levenhuk Skyline PLUS Serie Guia Del Usuario página 63

Gwiazda Polarna znajduje się blisko północnego bieguna niebieskiego. W przypadku standardowych
obserwacji wystarczy jedynie częściowe wyregulowanie ustawienia na Gwiazdę Polarną. Przed
rozpoczęciem obserwacji należy upewnić się, że montaż paralaktyczny jest odpowiednio wyrównany
oraz że celownica jest ustawiona równo względem teleskopu.
Na mapie odszukać bieżącą szerokość geograficzną. Do tego celu można wykorzystać mapy drogowe.
Następnie na bocznej stronie głowicy montażu należy zlokalizować skalę o zakresie 0 – 90°. Poluzować
zaczep montażu, lekko obracając uchwyt blokady w lewo. Śruba radełkowana znajdująca się pod
głowicą montażu sprawia, że następuje przesunięcie płytki zaczepowej i zmiana kąta. Obracać pokrętło
aż do momentu, w którym wskazówka na skali szerokości geograficznej wskaże bieżącą szerokość
geograficzną (rys. 11).
Poluzować pokrętło blokujące w osi deklinacji i obrócić teleskop aż do momentu, w którym wskazówka
na tarczy wskaże 90°. Dokręcić z powrotem pokrętło blokujące w osi deklinacji. Poluzować pokrętło
blokujące teleskop w poziomie i przesunąć montaż tak, aby oś rektascensji była skierowana na Gwiazdę
Polarną. Za pomocą pokręteł regulacji w poziomie nad oznaczeniem „N" wyregulować dokładnie
ustawienie w poziomie (jeśli to konieczne). W celu dokładniejszego ustawienia spojrzeć przez celownicę
i za pomocą pokręteł regulacji w poziomie i regulacji szerokości geograficznej ustawić krzyżyk na
Gwieździe Polarnej (rys. 12).
Po chwili obiekt docelowy zacznie przesuwać się w kierunku północnym lub południowym, zależnie od
ustawienia bieguna względem Gwiazdy Polarnej. Aby obserwowany obiekt znajdował się w centralnej
części pola widzenia, użyć tylko pokrętła mikroruchów w osi rektascensji. Po ustawieniu teleskopu na
gwiazdę polarną podczas obserwacji nie należy zmieniać ustawień w poziomie i szerokości geograficznej
montażu ani zmieniać położenia statywu. Do utrzymywania obiektu w polu widzenia wystarczy regulacja
względem osi rektascensji i deklinacji.
Osoby przebywające na półkuli południowej muszą ustawić montaż na południowy biegun niebieski,
wykorzystując do jego zlokalizowania układ gwiazd. Wynika to z braku jasnych gwiazd. Najbliższą
gwiazdą jest słabo widoczna (wielkość 5,5) Sigma Octantis, która znajduje się w odległości jednego
stopnia. Obiekty pomagające w zlokalizowaniu południowego bieguna niebieskiego to α i β Crucis (w
gwiazdozbiorze Krzyż Południa) oraz obiekt ustawiony pod kątem prostym do linii łączącej α i β Centauri.
Śledzenie obiektów astronomicznych
Podczas prowadzenia obserwacji za pomocą teleskopu obiekty astronomiczne wydają się powoli
przesuwać w polu widzenia. Jeżeli montaż jest prawidłowo ustawiony na Gwiazdę Polarną, wystarczy
obrócić pokrętło mikroruchów w rektascensji, aby śledzić poruszające się obiekty. Do automatycznego
śledzenia obiektów astronomicznych i likwidacji efektu poruszających się obiektów może służyć
opcjonalny silnik rektascensji. Jeżeli jednak obiekt nie jest zbyt jasny, możliwe jest korzystanie z tarcz ze
współrzędnymi na montażu paralaktycznym. Tarcze ze współrzędnymi pomagają w lokalizowaniu obiektów
astronomicznych, których współrzędne zostały wyznaczone na podstawie map nieba.
Tarcza ze współrzędnymi rektascensji została podzielona na godziny (od 1 do 24). Mniejsze kreski
oznaczają odstępy 10-minutowe. Górny rząd liczb związany jest z obserwacjami prowadzonymi na
półkuli północnej, a rząd dolny – z obserwacjami na półkuli południowej.
Ustawianie (kalibracja) tarczy rektascensji: aby ustawić tarczę rektascensji, należy najpierw w polu
widzenia odszukać gwiazdę o znanych współrzędnych. Dobrym przykładem jest gwiazda Wega o
wielkości gwiazdowej 0,0 w gwiazdozbiorze Lutni. Z mapy gwiazd wiemy, że współrzędna rektascensji
gwiazdy Wega wynosi 18 h 36 m.
Należy poluzować pokrętła blokujące rektascensji i deklinacji na montażu i wyregulować teleskop
tak, aby gwiazda Wega znalazła się w środku pola widzenia okularu. Dokręcić pokrętła blokujące w
osi rektascensji i deklinacji, aby zablokować montaż. Następnie ustawić tarczę ze współrzędnymi
rektascensji na wartość 18 h 36 m. Teraz możliwe jest korzystanie z tarcz ze współrzędnymi do
wyszukiwania obiektów na niebie (rys. 13).
Niemiecki montaż paralaktyczny zapewnia opcję regulacji, zwaną również klinem, która powoduje
nachylenie osi polarnej montażu w sposób, który umożliwia wskazywanie odpowiedniego bieguna
niebieskiego (północnego lub południowego). Po ustawieniu montażu na Gwiazdę Polarną konieczne
63