Bresser 88-43100 Instrucciones De Uso página 41

1. Technische gegevens:
• Constructie: achromatische refractor
• Brandpuntsafstand: 700 mm
• Objectiefdiameter: 60 mm
• Zoeker: 5x24
• Montage: azimutaal op statief
2. Suggesties voor te observeren hemel-
lichamen:
In het volgende hebben we voor je een paar
bijzonder interessante hemellichamen en ster-
renhopen uitgezocht en van uitleg voorzien.
Op de bijbehorende afbeeldingen aan het
eind van de handleiding wordt getoond hoe
je deze bij goed zicht en met de bijgeleverde
oculairen door je telescoop zult zien:
De maan
De maan is de enige natuurlijke satelliet van
de aarde. (afb. 13)
Diameter: 3.476 km
Afstand: ca. 384.401 km
De maan is sinds prehistorische tijden bekend.
Na de zon is zij het meest heldere lichaam aan
de hemel. Omdat de maan in een maand om
de aarde draait, verandert de hoek tussen de
aarde, de maan en de zon voortdurend; dat is
aan de cycli van de maanfasen te zien. De tijd
tussen twee op elkaar volgende nieuwemaan-
fasen bedraagt ongeveer 29,5 dag (709 uur).
Orion-nevel (M 42)
M 42 in het sterrenbeeld Orion (afb. 14)
Rechte klimming: 05:32,9 (uren: minuten)
Declinatie: -05:25 (graden: boogminuten)
Afstand: 1.500 lichtjaar
Met een afstand van circa 1500 lichtjaar is
de Orionnevel (Messier 42, kortweg M42) de
meest heldere diffuse nevel aan de hemel –
met het blote oog zichtbaar, en een bijzonder
lonend object om met telescopen in alle uit-
voeringen te bekijken, van de kleinste verreki-
jker tot de grootste aardse observatoria en de
Hubble Space Telescope.
Wij zien het belangrijkste gedeelte van een
nog veel grotere wolk van waterstofgas en
stof, die zich met meer dan 10 graden over
ruim de helft van het sterrenbeeld Orion uit-
strekt. Deze enorme wolk heeft een omvang
van meerdere honderden lichtjaren.
Ringnevel in de Lier (M 57)
M 57 in het sterrenbeeld Lier (afb. 15)
Rechte klimming: 18:51,7 (uren: minuten)
Declinatie: +32:58 (graden: boogminuten)
Afstand: 2.000 lichtjaar
De beroemde ringnevel M 57 in het sterren-
beeld Lier wordt vaak gezien als het prototy-
pe van een planetaire nevel; hij hoort bij de
hoogtepunten van de zomerhemel van het
noordelijk halfrond. Recent onderzoek toont
aan dat het waarschijnlijk een ring (torus) van
helder oplichtend materiaal betreft die de
centrale ster omringt (alleen met grotere te-
lescopen waar te nemen), en niet een bol- of
ellipsvormige gasstructuur.
NL
41