Kalibracja Dwupunktowa - Trotec BB 20 Manual De Instrucciones

Procedura ta kasuje wszystkie dane, wartości
graniczne i kalibracje jedno- i dwupunktowe .
Nienaruszona zostaje kalibracja zerowa . W ten
sposób reaktywuje się wartość błędu kalibracji
podstawowej . Kalibracja podstawowa używana
jest do pomiaru na równych powierzchniach .
Miernik wylicza wartość średnią z ostatnich 5
kalibracji . W przypadku braku wolnego miej-
sca w pamięci, najstarsza wartość kalibracyjna
zastępowana ostatnią, nową wartością .
Kalibrowanie z użyciem folii można powtarzać do-
wolnie wymaganą ilość razy w czasie bieżącej serii
pomiarów . Stara kalibracja zastępowana jest nową;
kalibracja zerowa pozostaje w pamięci .

Kalibracja dwupunktowa

Sprawdzić, czy miernik pracuje w trybie pomiarów
pojedynczych . Do tej metody pomiarów potrzebne
są dwie folie różnej grubości . Grubsza folia powinna
być w miarę możliwości około półtora razy grubsza
od cieńszej . Aby uzyskać najlepsze rezultaty założona
grubość powłoki powinna znajdować się pomiędzy
obiema wartościami kalibracyjnymi . Metoda ta przy-
datna jest szczególnie do pomiarów wykonywanych
na chropowatych powierzchniach śrutowanych lub do
pomiarów wymagających wysokiej dokładności . Zale-
ca się kilkakrotne przeprowadzenie pomiaru z wyz-
naczeniem wartości średniej . Dzięki temu zmniejsza
się wpływ rozrzutów, które mogą wystąpić podczas
kalibracji wartości górnych i dolnych . Folie kalibracyjne
mogą być używane w dowolnej kolejności:
1. Przeprowadzić kalibrację zerową zgodnie z opisem
zawartym we wcześniejszym akapicie .
2. Przeprowadzić kalibrację jednopunktową z folią 1 zgodnie
z opisem zawartym we wcześniejszym akapicie .
3 . Powtórzyć punkt 2 z folią 2 .
4 . Przeprowadzić pomiar, przykładając czujnik do
powłoki, która ma być zmierzona i odsuwając czujnik
od powłoki po włączeniu się krótkiego sygnału
dźwiękowego . Zmierzona wartość ukaże się na
ekranie wyświetlacza .
H - 8
instrukcja OBsługi – Miernik gruBOści pOWłOk
1. Kilka razy przyłożyć czujnik do detalu
wzorcowego.
2. Grubość folii powinna być jak najbardziej
zbliżona do szacowanej grubości powłoki
mierzonego przedmiotu.
3. Kalibrowanie z użyciem folii można
powtarzać dowolnie wymaganą ilość
razy w czasie bieżącej serii pomiarów.
Stara kalibracja zastępowana jest nową;
kalibracja zerowa pozostaje w pamięci
do chwili jej ponownego przeprowadzenia.
4. Bliższe informacje na ten temat zawiera
akapit dotyczący kalibracji jednopunktowej.
Powierzchnie śrutowane
Z powodu właściwości fizycznych powierzchni piaskowa-
nych (śrutem) wyniki pomiarów grubości takich powłok
są z reguły zawyżone . Średnią grubość z wartości szczy-
towych można określić zgodnie z poniższą procedurą .
Metoda A
1. Wykonać poszczególne kroki z procedury kalibracji
jedno- i dwupunktowej według wcześniej przedsta-
wionego opisu . Użyć gładkiego detalu wzorcowego o
tej samej krzywiźnie powierzchni i tym samym ma-
teriale podłożowym jak późniejszy przedmiot pomiaru .
2. Przeprowadzić ok. 10 pomiarów na niepokrytym,
piaskowanym (śrutem) detalu wzorcowym w celu
wyznaczenia wartości średniej „Xo".
3. Następnie przeprowadzić około 10 pomiarów na
pokrytym, piaskowanym (śrutem) detalu wzor-
cowym w celu wyznaczenia wartości średniej „Xm".
4 . Różnica między obiema wartościami średnimi wyz-
nacza średnią grubość powłoki "Xeff". Ponadto należy
uwzględnić wyższą wartość odchylenia standardowe
go „s" z obu średnich Xm i Xo: Xeff = (Xm - Xo) ±S
Metoda B
1. Przeprowadzić kalibrację zerową z 10 pomiarami
na piaskowanym, niepokrytym detalu wzorcowym .
Następnie wykonać kalibrację foliową na niepo-
krytym podłożu . Kalibracja winna nastąpić przy
użyciu zestawu różnych folii o grubości maks . 50
μm, których grubość odpowiada mniej więcej oc-
zekiwanej wartości grubości powłoki .
Q