Do zakresu dostawy wszystkich rurek tracheostomijnych Fahl
z uchwytami mocującymi
®
należy dodatkowo taśma stabilizująca rurkę. Za pomocą taśmy stabilizującej rurka tracheo-
stomijna jest mocowana na szyi.
Na ramce rurki podane są dane dotyczące rozmiaru.
Dostarczany wraz z produktem introduktor (obturator) ułatwia wprowadzanie rurki.
Należy dokładnie przeczytać dołączoną instrukcję użycia taśmy stabilizującej rurkę w przy-
padku jej mocowania do rurki tracheostomijnej lub jej zdejmowania z rurki.
Należy zwracać uwagę, aby rurki tracheostomijne Fahl
leżały bez wytwarzania nacisku w
®
otworze tracheostomijnym i ich położenie nie zmieniało się poprzez przymocowanie taśmy
stabilizującej rurkę.
2. Łączniki/adaptery
Łączniki/adaptery są przeznaczone do podłączania kompatybilnego wyposażenia dodat-
kowego rurki.
Możliwość zastosowania w indywidualnym przypadku zależy od obrazu klinicznego choro-
by, np. stanu po laryngektomii lub tracheotomii.
3. Kanał rurki
Kanał rurki przylega bezpośrednio do ramki rurki i prowadzi strumień powietrza do tchawicy.
Przebiegająca z boku wewnętrznego kanału nić radiocieniująca umożliwia obrazowanie ra-
diologiczne RTG i kontrolę położenia.
3.1 Mankiet
W wersjach produktu z mankietem mankiet o bardzo cienkich ściankach i dużej pojemności
dobrze dopasowuje się do tchawicy i przy prawidłowym napełnieniu zapewnia niezawodne
uszczelnienie. Mankiet można napompować jak balon. Za pomocą małego balonu kontrol-
nego na wężu do napełniania można rozpoznać, czy rurka jest zablokowana (napełniona)
czy niezablokowana.
Mankiet napełnia się przez wąż z zaworem jednodrogowym i balonem kontrolnym.
3.1.1 Sprawdzenie szczelności rurki i mankietu (jeśli występuje)
Szczelność rurki i mankietu należy sprawdzać bezpośrednio przed i po każdym zastosowa-
niu, a następnie w regularnych odstępach.
Napełnić mankiet i obserwować, czy pojawi się samoistny spadek ciśnienia.
Ciśnienie w mankiecie różni się w zależności od pacjenta i powinno być określane przez
PL
personel medyczny na podstawie indywidualnych warunków pacjenta.
Podczas obserwacji nie powinno dojść do istotnego spadku ciśnienia w mankiecie.
Kontrolę szczelności należy przeprowadzać również przed każdym ponownym zastosowa-
niem (np. po czyszczeniu rurki) (patrz rys. 7c).
UWAGA!
Oznaki istniejącej nieszczelności mankietu (balonu) mogą być m.in. następujące:
• widoczne z zewnątrz uszkodzenia balonu (dziury, pęknięcia itp.)
• odczuwalne syczenie wywołane wydostawaniem się powietrza z balonu
• woda w wężach doprowadzających do rurki (po czyszczeniu!)
• woda w mankiecie (po czyszczeniu!)
• woda w balonie kontrolnym (po czyszczeniu!)
• brak bodźca kaszlowego w przypadku wywierania nacisku na balon kontrolny
UWAGA!
Podczas sprawdzania balonu, podczas wprowadzania, wyjmowania lub czyszcze-
nia rurki w żadnym wypadku nie stosować ostrych lub ostro zakończonych przed-
miotów, jak np. pincety lub zaciski, ponieważ mogłyby one uszkodzić lub zniszczyć
balon. Jeśli rozpoznawalna jest jedna z wyżej wymienionych oznak nieszczelności,
nie wolno w żadnym razie stosować rurki, ponieważ nie jest już zapewniona jej spra-
wność.
3.2 Obturator
Przed wprowadzeniem rurki tracheostomijnej należy sprawdzić, czy można łatwo usunąć
obturator z rurki!
Po sprawdzeniu łatwości usuwania obturatora należy z powrotem wsunąć obturator do rurki
tracheostomijnej w celu wprowadzenia rurki.
112