7. INFORMACJE DOTYCZĄCE KONSERWACJI
wielkość ładunku jest zgodna z rozmiarem pomieszczenia, w którym zamontowano części zawierające czynnik
chłodniczy;
sprzęt wentylacyjny i wyloty działają odpowiednio i nie są zasłonięte;
jeśli stosowany jest pośredni obwód chłodniczy, należy sprawdzić wtórne obwody pod kątem obecności
czynnika chłodniczego; oznaczenia sprzętu pozostają widoczne i czytelne;
należy poprawić oznaczenia i znaki, które są nieczytelne;
rury lub komponenty z czynnikiem chłodniczym są zamontowane w miejscu, w którym mało prawdopodobne
jest narażenie na substancje mogące powodować korozję komponentów zawierających czynnik chłodniczy,
chyba że komponenty są wykonane z materiałów odpornych na korozję lub odpowiednio chronione przed
skorodowaniem.
7.9 KONTROLA URZĄDZEŃ ELEKTRYCZNYCH
Prace naprawcze i konserwacyjne komponentów elektrycznych powinny obejmować wstępną kontrolę
bezpieczeństwa oraz procedury inspekcji komponentów. Wystąpienie usterki może powodować zagrożenie.
W takim przypadku nie należy podłączać zasilania elektrycznego do obwodu aż do czasu zakończenia napraw.
Jeśli usterki nie można naprawić natychmiast, a dalsza praca urządzenia jest wymagana, należy zastosować
odpowiednie rozwiązanie tymczasowe. Należy zgłosić taki przypadek właścicielowi sprzętu, aby obie strony
uzyskały odpowiednie informacje.
Podczas wstępnej kontroli bezpieczeństwa należy upewnić się, że:
kondensatory są rozładowane — kontrolę należy przeprowadzić w bezpieczny sposób, aby uniknąć
możliwości powstania iskry;
nie ma komponentów elektrycznych pod napięciem oraz odkrytego okablowania podczas napełniania,
odzyskiwania lub oczyszczania systemu;
występuje ciągłość uziemienia.
7.10 NAPRAWA USZCZELNIONYCH KOMPONENTÓW
10.1 Podczas napraw uszczelnionych komponentów należy odłączyć wszystkie źródła zasilania od sprzętu przed
usunięciem jakichkolwiek pokryw uszczelniających itp. Jeśli zasilanie elektryczne sprzętu jest absolutnie
konieczne do wykonania prac serwisowych, należy zastosować trwale pracującą formę wykrywania
wycieków w najważniejszym punkcie, aby uzyskać ostrzeżenie o potencjalnie niebezpiecznej sytuacji.
10.2 Należy zwrócić szczególną uwagę na następujące elementy, aby upewnić się, że praca na komponentach
elektrycznych nie powoduje takiego zmodyfikowania obudowy, który obniżyłby poziom zabezpieczeń.
Należy wziąć pod uwagę uszkodzenia przewodów, nadmierną liczbę połączeń, złącza niezgodne ze
specyfikacjami, uszkodzenia uszczelnień, nieprawidłowe mocowanie dławnic kablowych itp.
Upewnić się, że sprzęt jest mocowany w bezpieczny sposób.
Upewnić się, że uszczelnienia lub materiały uszczelniające nie uległy degradacji w stopniu, który
uniemożliwiałby dalsze spełnianie ich przeznaczenia, tj. zapobiegania przenikania atmosfer łatwopalnych.
Części zamienne muszą być zgodne ze specyfikacjami producenta.
UWAGA: Użycie uszczelnień z sylikonu może obniżać skuteczność niektórych rodzajów sprzętu do wykrywania
wycieków.
Komponenty iskrobezpieczne nie muszą być izolowane przed rozpoczęciem prac.
7.11 NAPRAWA ISKROBEZPIECZNYCH KOMPONENTÓW
Nie stosować trwałych obciążeń indukcyjnych lub pojemnościowych do obwodu bez upewnienia się, że nie
spowoduje to wykroczenia poza dopuszczalne napięcie i prąd dla użytkowanego sprzętu. Można wykonywać
prace pod napięciem w obecności atmosfery łatwopalnej wyłącznie na komponentach iskrobezpiecznych. Sprzęt
testowy powinien mieć odpowiednie parametry. Wymieniać komponenty wyłącznie na części określone przez
producenta. Inne części mogą powodować zapłon czynnika chłodniczego w atmosferze po wycieku.
17
7. INFORMACJE DOTYCZĄCE KONSERWACJI
7.12 OKABLOWANIE
Upewnić się, że okablowanie nie podlega zużyciu, korozji, nadmiernemu ciśnieniu, wibracjom, ostrym krawędziom
lub innym szkodliwym czynnikom środowiskowym. Inspekcja powinna również brać pod uwagę efekty starzenia
się materiału lub ciągłych wibracji powodowanych przez sprężarki lub wentylatory.
7.13 WYKRYWANIE ŁATWOPALNYCH CZYNNIKÓW CHŁODNICZYCH
W żadnych okolicznościach nie wolno stosować potencjalnych źródeł zapłonu podczas poszukiwania lub
wykrywania wycieków czynnika chłodniczego. Nie należy stosować palnika halogenowego (lub innych detektorów
używających otwartego płomienia).
7.14 METODY WYKRYWANIA WYCIEKÓW
Następujące metody wykrywania wycieków uznaje się za akceptowalne w przypadku systemów zawierających
łatwopalne czynniki chłodnicze.
W celu wykrywania łatwopalnych czynników chłodniczych, należy stosować elektroniczne detektory wycieków.
Ich czułość może nie być odpowiednia lub może wymagać ponownej kalibracji. (Sprzęt do wykrywania powinien
być skalibrowany w obszarze wolnym od czynników chłodniczych). Upewnić się, że detektor nie jest potencjalnym
źródłem zapłonu i jest dostosowany do wykrywania czynnika chłodniczego. Sprzęt do wykrywania wycieków
powinien być ustawiony na dolną granicę zapłonu czynnika chłodniczego. Należy skalibrować go pod kątem
użytego czynnika chłodniczego oraz odpowiedniej wartości procentowej gazu (maksymalnie 25%). Płyny do
wykrywania wycieków są odpowiednim rozwiązaniem w przypadku detekcji większości czynników chłodniczych,
ale należy unikać stosowania detergentów zawierających chlor, ponieważ może on wchodzić w reakcję z
czynnikiem chłodniczym i korodować miedziane rury. W przypadku podejrzenia wycieku, należy usunąć lub
zgasić wszystkie otwarte płomienie. W przypadku wykrycia wycieku wymagającego lutowania, należy usunąć cały
czynnik chłodniczy z systemu lub wyizolować go (przy użyciu zaworów odcinających) w części systemu oddalonej
od wycieku. System należy oczyścić za pomocą azotu beztlenowego przed lutowaniem i w jego trakcie.
7.15 USUWANIE
W przypadku naruszania obwodu czynnika chłodniczego należy stosować procedury naprawcze dla innych części
i celów. Niemniej ważne jest zastosowanie najlepszych praktyk, ponieważ pod uwagę należy wziąć łatwopalność.
Należy przestrzegać następującej procedury:
usunąć czynnik chłodniczy;
oczyścić obwód gazem obojętnym;
usunąć gaz;
oczyścić ponownie gazem obojętnym;
otworzyć obwód przy zastosowaniu cięcia lub lutowania.
Ładunek czynnika chłodniczego należy odzyskać do odpowiednich cylindrów do odzyskiwania. System
należy płukać azotem beztlenowym, aby zapewnić bezpieczeństwo jednostki. Może być konieczne kilkukrotne
powtórzenie tego procesu.
Nie należy używać do tego zadania sprężonego powietrza lub tlenu.
Przepłukanie systemu osiąga się przez złamanie podciśnienia w systemie za pomocą azotu beztlenowego,
napełnienie systemu do ciśnienia roboczego, uwolnienie gazu do atmosfery, a następnie ponowne osiągnięcie
podciśnienia. Ten proces należy powtarzać do momentu, w którym w systemie nie pozostanie już czynnik
chłodniczy.
Gdy zostanie użyty ostatni ładunek azotu beztlenowego, system należy doprowadzić do ciśnienia
atmosferycznego, aby umożliwić prowadzenie prac. Ta operacja jest niezbędna, jeśli rury mają być poddawane
lutowaniu. Upewnić się, że wylot pompy próżniowej nie znajduje się w pobliżu źródeł zapłonu oraz że zapewniono
odpowiednią wentylację.
18