Laerdal SimBaby Manual Del Usuario página 61

Wygląd ogólny symulatora
SimBaby
Przewód
powietrza i CO
2
Przewód symulatora
FUNKCJE
Wypukłe ciemiączko
Złącza EKG
Złącza defibrylatora
Tętna
Ogólne
Główne cechy anatomiczne
– Możliwość symulacji wybrzuszenia ciemiączka.
– Wymienne źrenice pozwalające na symulację trzech wielkości
źrenic: zwężonych, normalnych i rozszerzonych.
– Wzorowany na anatomii niemowląt tułów z normalnymi
orientacyjnymi punktami anatomicznymi na powierzchni.
– Symulator SimBaby posiada prawidłowe anatomiczne punkty
orientacyjne do zewnętrznego uciskania klatki piersiowej.
Uciskanie klatki piersiowej powoduje artefakty na monitorze
pacjenta i wyczuwalne tętno w symulatorze.
– Symulator jest wyposażony w oddzielne złącza do defibrylacji
i monitorowania EKG. System umożliwia autentyczne odczyty EKG
z 3 odprowadzeń (4 złącza).
– Możliwość wykonywania manewrów odchylania głowy i
wysuwania żuchwy.
Ruchome stawy
Szyja: Ruchy głową wokół 3 osi. Możliwość ograniczania
zakresu ruchów.
Patrz sekcja Funkcje dróg oddechowych
Ramiona: Obrót wokół 3 osi
Lędźwie: Obrót wokół 1 osi
Łokcie: Nieruchome
Nadgarstki: Nieruchome
Kciuki: Nieruchome
Stawy biodrowe: Obrót wokół 3 osi
Kolana: Obrót wokół 1 osi
Stawy skokowe: Nieruchome
Uwaga: nie zdejmować tulei ochronnych z ramion lub dolnej
części pleców. Tuleje te zabezpieczają użytkownika przed
możliwym ściśnięciem między elementami urządzenia.
120
Oprogramowanie Laerdal Simulation
W celu uruchomienia symulacji należy włączyć aplikację LLEAP
(Laerdal Learning Application) z poziomu aplikacji Laerdal Simulation
Home na komputerze instruktora.
Laerdal Simulation Home
Laerdal Simulation Home to aplikacja, za pomocą której można wyszukać
i uruchomić program LLEAP oraz inne programy firmy Laerdal związane
z symulacją pacjenta. Z jej poziomu można także otworzyć pliki pomocy.
Aplikacja Laerdal Simulation Home znajduje się w folderze Laerdal
Medical w menu start systemu Windows (Windows 7).
Oprogramowanie stosowane podczas sesji symulacji składa się z
następujących głównych aplikacji:
– LLEAP (Laerdal Learning Application)
– Voice Conference Application
– Patient Monitor
– SimView Server i Session Viewer
Ponadto do projektowania i przygotowania symulacji wykorzystuje się
również program SimDesigner i inne aplikacje.
LLEAP
LLEAP to aplikacja obsługiwana przez instruktora, służąca do
uruchamiania, sterowania i monitorowania sesji symulacji. Program
LLEAP może być obsługiwany w trybie automatycznym lub ręcznym.
Tryb automatyczny stosowany jest w przypadku scenariuszy wstępnie
zaprogramowanych, zaś tryb ręczny umożliwia instruktorowi pełną
ręczną kontrolę nad przebiegiem sesji symulacji. Prowadzenie
symulacji z wykorzystaniem trybu ręcznego wymaga fachowej wiedzy
medycznej, pozwalającej zbudować klinicznie realistyczne symulacje.
Voice Conference Application (VCA)
Oprogramowane VCA umożliwia instruktorowi komunikację
za pośrednictwem symulatora w trakcie sesji. Oprogramowanie
VCA może służyć także do porozumiewania się z pozostałymi
instruktorami w sieci i tworzenia odrębnych kanałów, za
pośrednictwem których porozumiewać się będą mogli wyłącznie
członkowie zespołu.
Patient Monitor
Patient Monitor to aplikacja emulująca typowy szpitalny monitor
pacjenta. Stanowi konsolę uczestnika szkolenia. Zarówno instruktor,
jak i uczestnicy szkolenia, mogą ją konfigurować oraz sterować nią za
pomocą ekranowych menu dotykowych.
Session Viewer i SimView Server
Session Viewer i SimView Server to aplikacje rejestrujące w trakcie
symulacji materiały wideo i zrzuty z ekranu monitora pacjenta. Zapewniają
także interfejs umożliwiający przeprowadzenie podsumowania sesji.
Po zakończeniu sesji program LLEAP generuje pliki dziennika, które są
następnie przesyłane do aplikacji Session Viewer lub SimView Server i
łączone z plikami wideo w celu przeprowadzenia podsumowania.
Aplikacja Session Viewer zazwyczaj uruchamiana jest lokalnie na tym
samym komputerze, na którym uruchomiono program LLEAP, zaś
aplikacja SimView Server na dedykowanym serwerze w sieci lokalnej. Przy
pierwszym uruchomieniu programu LLEAP użytkownik proszony jest o
wybór systemu podsumowywania spośród dostępnych na komputerze
lub w sieci lokalnej. Ustawienie to może zostać później zmienione.
FUNKCJE
Inne aplikacje
Podczas obsługi sesji symulacji używane są także inne programy,
na przykład License Manager do obsługi licencji programów oraz
Simulator Firmware & Network Wizard do aktualizacji firmware'u
symulatora i rozwiązywania problemów z siecią.
SimDesigner
Aplikacja SimDesigner pozwala na konfigurowanie własnych wstępnie
zaprogramowanych scenariuszy. Może być używana także do analizy
i wydruku graficznej reprezentacji scenariusza.
Instalacja aplikacji SimDesigner jest wymagana do konwersji starszych
plików aplikacji instruktora do formatów obsługiwanych przez
program LLEAP.
Pełen przegląd aplikacji i właściwych plików pomocy można uzyskać
po uruchomieniu aplikacji LLEAP Home.
Do pobrania z internetu
Aby pobrać najnowsze instrukcje użytkowania oraz najnowsze wersje
oprogramowania symulatora, należy odwiedzić stronę internetową
www.laerdal.com/downloads.
Monitor pacjenta
Monitor pacjenta pozwala na wyświetlanie dowolnie wybranych lub
wszystkich parametrów stanu pacjenta (EKG, częstość akcji serca,
przebieg fali ciśnienia tętniczego, nieinwazyjny pomiar ciśnienia
tętniczego, temperaturę, SpO , CO , CVP itp.).
2 2
Układ dostarczania krwi
Układ dostarczania krwi składa się z worka na krew oraz trzech
drenów z zaworami, które można podłączać do żył w ramieniu i obu
nogach. „Ciśnienie tętnicze" w układzie można zmieniać, podnosząc
lub opuszczając worek.
Ostrzeżenie: Symulatora nie należy nigdy pozostawiać ze
sprężonym powietrzem w wężu, ponieważ może to
spowodować uszkodzenie niektórych funkcjonalności
symulatora.
Drogi oddechowe
Drogi oddechowe i płuca/żołądek
Anatomia dróg oddechowych:
Symulator niemowlęcia zawiera realistyczną symulację anatomicznych
górnych dróg oddechowych w tym:
– części ustnej gardła
– części nosowej gardła
– części krtaniowej gardła
– grzbietu tchawicy
– tchawicy
Symulator symuluje spontaniczny oddech z następującymi
właściwościami:
– unoszenie i opadanie klatki piersiowej,
– zmienna częstość oddechowa zsynchronizowana z obrazem
wyświetlanym na monitorze pacjenta i odgłosami płucnymi,
– pojemność oddechowa ulegająca dynamicznym zmianom
zgodnym z wybraną częstością oddechową.
121