3M DBI SALA 7234034 Manual De Instrucciones página 164

3.0 MONTAŻ
;
Montaż DBI-SALA Kotwa jednopunktowa musi wykonywać lub nadzorować osoba kompetentna
3.1 PLANOWANIE: Przed montażem Kotwa jednopunktowa należy zaplanować system zabezpieczenia przed upadkiem. Należy
uwzględnić wszystkie czynniki, które mogą wpłynąć na bezpieczeństwo przed upadkiem, podczas i po upadku. Należy uwzględnić
wszystkie wymagania, ograniczenia i specyfikacje zdefiniowane w punkcie 2 i tabeli 1. Jeżeli montaż Kotwa jednopunktowa
wykonuje osoba trzecia (inna niż użytkownik), musi ona przygotować i udostępnić pakiet dokumentów obejmujący instrukcje
i szczegóły konstrukcyjne udowadniające, że spełniono wymagania niniejszej instrukcji.
3.2 KIERUNEK OBCIĄŻENIA: Rysunek 7 przedstawia prawidłowy kierunek obciążenia kotwy jednopunktowej. Obciążenie powinno
zawsze być równoległe do powierzchni kotwy. Kotwa jednopunktowa jest przeznaczona do użytku z systemami ograniczającymi
obciążenia zatrzymujące zgodnie z wartościami w punkcie 2.2. Obciążenia statyczne nie mogą przekraczać 272 kg. Do
jednopunktowej kotwy jednocześnie może być przypięta tylko jedna osoba.
;
Model 7234109 jest przeznaczony do jednoczesnego podpięcia jednego użytkownika i jednego ratownika, zgodnie
z normą EN 795.
3.3 WSPÓŁCZYNNIK ODPADNIĘCIA: Kotwa jednopunktowa może być używana przy następującym współczynniku odpadnięcia:
0, 1 lub 2.
3.4 MOCOWANIE KOtWA jEDNOPUNKtOWA: rysunek 8 przedstawia mocowanie Kotwa jednopunktowa. Kotwa jednopunktowa
można mocować do litego metalu (A), do metalowej belki dwuteowej (B) lub do betonu pielęgnowanego (C). Aby zamocować
Kotwa jednopunktowa:
A. MOCOWANIE DO LItEGO MEtALU (MONtAŻ jEDNOStRONNY):
1. Wywiercić i przygotować otwór w konstrukcji odpowiednio do wybranego rozmiaru gwintu i łącznika. Wymagany jest
łącznik w rozmiarze M12 lub M16, klasy A2-70 lub A4-70.
2. Umieścić Kotwa jednopunktowa w przygotowanym otworze. Nałożyć klej Loctite 243 (lub równoważny klej do gwintów)
na gwinty, aby zapobiec niezamierzonemu poluzowaniu się z powodu warunków środowiskowych.
3. Dokręcić łącznik momentem 50 Nm w przypadku rozmiaru M12 lub momentem 140 Nm w przypadku rozmiar M16.
B. MOCOWANIE DO BELKI DWUtEOWEj (MONtAŻ PRZELOtOWY):
1. Wywiercić i przygotować otwór w konstrukcji odpowiednio do wybranego rozmiaru łącznika. Wymagany jest łącznik
w rozmiarze M12 lub M16, klasy A2-70 lub A4-70.
2. Umieścić Kotwa jednopunktowa w przygotowanym otworze. Wymagane jest użycie nakrętki zabezpieczającej i podkładki.
Nałożyć klej Loctite 243 (lub równoważny klej do gwintów) na gwinty, aby zapobiec niezamierzonemu poluzowaniu się
z powodu warunków środowiskowych.
3. Dokręcić łącznik momentem 50 Nm w przypadku rozmiaru M12 lub momentem 140 Nm w przypadku rozmiar M16.
C. MOCOWANIE DO BEtONU (MONtAŻ W BEtONIE):
1. Wywiercić i przygotować otwór w konstrukcji zgodnie z instrukcją producenta łącznika do betonu. Wymagana jest kotwa
wklejana M16 (Hilti HIT-HY 150 lub równoważna kotwa chemiczna).
2. Umieścić Kotwa jednopunktowa w przygotowanym otworze zgodnie z instrukcją producenta wybranego łącznika do betonu.
3. Dokręcić łącznik zgodnie z instrukcjami producenta wybranego łącznika do betonu.
3.5 SYStEMY OGRANICZAjĄCE RUCH: Jeśli tylko jest to możliwe, planując montaż należy uwzględniać systemy ograniczenia
ruchu (patrz rysunek 9D). Systemy ograniczenia ruchu nie dopuszczają użytkowników do miejsc, w których możliwy jest upadek,
uniemożliwiając w ten sposób swobodne spadanie. W punkcie 3.2 przedstawiono kierunek obciążenia przy przypinaniu do kotwy
jednopunktowej.
3.6 SYStEMY ZABEZPIECZENIA PRZED UPADKIEM: Jeżeli Kotwa jednopunktowa jest używana z systemem zabezpieczenia
przed upadkiem, przyrząd należy mocować możliwie jak najwyżej nad użytkownikiem. Zminimalizuje to możliwość swobodnego
spadania, ułatwiając akcje ratownicze i ograniczając negatywne skutki dla ofiar. Należy unikać takich lokalizacji przyrządu/punktu
mocowania, które zwiększają możliwość upadku w wyniku zakołysania. Gdy punkt kotwiczący nie jest umieszczony bezpośrednio
nad punktem, w którym zachodzi upadek, występuje upadek w wyniku zakołysania. Siła uderzenia w przedmioty w czasie
upadku w wyniku zakołysania może spowodować poważne urazy ciała lub śmierć. Należy zminimalizować zagrożenie upadku
w wyniku zakołysania, pracując tak blisko punktu kotwiczącego, jak to możliwe. W punkcie 3.2 przedstawiono kierunek obciążenia
przy przypinaniu do kotwy jednopunktowej.
3.7 OBCIĄŻENIE PRÓBNE: Po zamocowaniu Kotwa jednopunktowa należy wykonać obciążenie próbne. Przy pomocy miernika
siły naciągu należy na co najmniej 15 sekund zastosować obciążenie o wartości 5 kN w kierunku prostopadłym do stycznej
powierzchni. Ucho kotwiczne nie może się wysunąć, a łącznik nie może ulec deformacji.
;
Obciążenie próbne nie jest wymagane w przypadku montażu w otworach przelotowych w konstrukcjach stalowych, chyba
że wymaga tego nabywca.
Każda kotwa jednopunktowa musi wytrzymać obciążenie próbne o wartości 5 kN bez deformacji, stałego zgięcia lub wysunięcia
się łącznika. Każdy z powyższych objawów oznacza niepowodzenie próby. Każde niepowodzenie oznacza, że testowany łącznik
nie nadaje się do zastosowania z danym materiałem budowlanym i trzeba go odrzucić. Należy zwrócić się do producenta łącznika
w celu uzyskania instrukcji dotyczących odpowiedniego łącznika dla danego materiału bazowego.
W przypadku niepowodzenia należy zakupić odpowiedni łącznik i ponownie przeprowadzić test. Należy wyrzucić wszystkie
odrzucone łączniki, a otwory montażowe zatkać, aby nie dopuścić do ich ponownego wykorzystania. Po przeprowadzeniu testu
należy dokładnie sprawdzić materiał konstrukcyjny pod kątem pęknięć bądź innych defektów. Ma to duże znaczenie, gdy kotwa
jest mocowana blisko krawędzi materiału konstrukcyjnego. W przypadku mocowaniu kotew blisko krawędzi konstrukcji należy
skonsultować się z producentem w celu ustalenia odpowiedniości łącznika, który ma zostać użyty.
164
.
1