• Należy unikać umieszczania czujnika na kończynach, na których założony jest cewnik tętniczy lub mankiet do pomiaru
ciśnienia krwi.
• W przypadku stosowania pulsoksymetrii podczas naświetlania całego ciała czujnik należy utrzymywać poza polem
radiacyjnym. Jeżeli czujnik jest narażony na promieniowanie, w okresie aktywnej radiacji odczyt może być niedokładny
lub nie być wyświetlany.
• Czujnika nie należy stosować podczas obrazowania metodą rezonansu magnetycznego ani w środowisku rezonansu
magnetycznego.
• Silne źródła światła otoczenia, takie jak lampy chirurgiczne (zwłaszcza z ksenonowym źródłem światła), lampy
bilirubinowe, światło fluorescencyjne, podczerwone lampy grzewcze oraz bezpośrednie światło słoneczne, mogą
zakłócać działanie czujnika.
• Aby zapobiec zakłóceniom spowodowanym przez światło otoczenia, należy upewnić się, że czujnik jest prawidłowo
założony i w razie potrzeby zakryć miejsce założenia czujnika materiałem nieprzezroczystym. Zaniechanie tego środka
ostrożności w warunkach silnego światła otoczenia może spowodować niedokładne pomiary.
• Wysokie stężenia COHb lub MetHb mogą występować z pozornie prawidłowym stężeniem SpO
podwyższone stężenia COHb lub MetHb, należy wykonać analizę laboratoryjną (CO-oksymetrię) próbki krwi.
• Podwyższone stężenia karboksyhemoglobiny (COHb) mogą prowadzić do niedokładności pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie methemoglobiny (MetHb) będzie prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Podwyższone stężenie bilirubiny całkowitej może prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Palce o nieprawidłowej budowie, barwniki wewnątrznaczyniowe, takie jak zieleń indocyjaninowa i błękit metylenowy,
lub barwniki i substancje stosowane zewnętrznie, takie jak lakier do paznokci, paznokcie akrylowe, brokat itp., mogą
prowadzić do uzyskania niedokładnych pomiarów SpO
• Niedokładne odczyty SpO
spowodowany ruchem.
• Aby zapobiec uszkodzeniom, czujnika nie należy moczyć ani zanurzać w żadnym płynie.
• Czujnika nie należy w żaden sposób modyfikować lub zmieniać. Modyfikacja może wpłynąć na wydajność i (lub) dokładność.
• Nie należy podejmować prób ponownego używania u wielu pacjentów, przystosowania kabli pacjenta bądź czujników
Masimo do ponownego użycia, ich odnawiania lub poddawania recyklingowi, gdyż procesy te mogą spowodować
uszkodzenie elementów elektrycznych, co potencjalnie może doprowadzić do obrażeń pacjenta.
• Wysokie stężenie tlenu może predysponować do występowania retinopatii u wcześniaków. Z tego powodu należy
starannie wybrać górną wartość graniczną alarmu saturacji tlenem zgodnie z zatwierdzonymi standardami klinicznymi.
• Przestroga: Wymienić czujnik, gdy pojawi się komunikat nakazujący wymianę czujnika lub gdy stale wyświetlany jest
komunikat o niskiej wartości SIQ mimo wykonania czynności mających na celu usunięcie błędu niskiej wartości SIQ,
zawartych w podręczniku operatora urządzenia monitorującego.
• Uwaga: Czujnik jest dostarczany z technologią X-Cal™ w celu zminimalizowania ryzyka uzyskania niedokładnych
odczytów i nieoczekiwanej utraty monitorowania pacjenta. Czujnik umożliwia monitorowanie pacjenta do 168 godzin
lub do 336 godzin w przypadku czujników z wymienną taśmą. Po użyciu u jednego pacjenta czujnik należy wyrzucić.
INSTRUKCJE
A) Wybór miejsca
• Należy zawsze wybierać miejsce o dobrej perfuzji, które całkowicie zasłoni okienko detektora czujnika.
• Przed umieszczeniem czujnika miejsce powinno zostać oczyszczone i osuszone.
Czujnik Trauma (dorośli)
> 30 kg
preferowanym miejscem jest palec środkowy lub serdeczny ręki niedominującej.
Czujnik Newborn (niemowlęta/dzieci)
3–10 kg
preferowanym miejscem jest paluch. W innym wypadku można użyć kciuka lub palca nogi znajdującego się
obok palucha.
10–30 kg
preferowanym miejscem jest palec środkowy lub serdeczny ręki niedominującej.
Czujnik Newborn (noworodki)
< 3 kg
preferowanym miejscem jest stopa. W innym wypadku można użyć wewnętrznej oraz zewnętrznej części dłoni.
B) Mocowanie czujnika do pacjenta
1. Otworzyć woreczek i wyjąć czujnik. Zdjąć opakowanie ochronne z czujnika, jeśli jest obecne.
DOROŚLI (> 30 kg) oraz DZIECI (10–30 kg)
1. Zobacz Ryc. 1a. Skierować kabel czujnika w taki sposób, aby biegł wzdłuż górnej części dłoni. Umieścić detektor na
opuszce palca. W innym wypadku czujnik można również umieścić na palcu nogi (nie przedstawiono).
2. Zobacz Ryc. 1b. Owinąć opaskę piankową wokół palca, tak aby okienko emitera ( ) było ustawione w górnej części palca
bezpośrednio naprzeciwko detektora. Do uzyskania dokładnych danych niezbędne jest pełne zasłonięcie okienka detektora.
3. Zobacz Ryc. 1c. Sprawdzić poprawność ułożenia czujnika i poprawić je w razie potrzeby.
NIEMOWLĘTA (3–10 kg)
1. Zobacz Ryc. 2a. Skierować kabel czujnika w taki sposób, aby przebiegał wzdłuż górnej części stopy. Ustawić detektor na
podbiciu palucha. W innym wypadku można użyć kciuka lub palca nogi znajdującego się obok palucha (nie przedstawiono).
2. Zobacz Ryc. 2b. Owinąć opaskę piankową wokół palca nogi (lub kciuka), tak aby okienko emitera ( ) było ustawione
w górnej części palucha (kciuka) bezpośrednio naprzeciwko detektora. Do uzyskania dokładnych danych niezbędne
jest pełne zasłonięcie okienka detektora.
3. Zobacz Ryc. 2c. Sprawdzić poprawność ułożenia czujnika i poprawić je w razie potrzeby.
All manuals and user guides at all-guides.com
mogą być spowodowane przez ciężką niedokrwistość, niską perfuzję tętniczą lub artefakt
2
.
2
80
. Jeśli spodziewane są
2
.
2
.
2
.
2
9416B-eIFU-0916