UWAGA:
W przypadku stosowania samoosłonowej
elektrody rdzeniowej bardzo ważne jest
dokładne odłupanie i zmiecenie żużlu z każdego
ukończonego ściegu spawalniczego przed
wykonaniem następnej warstwy. W przeciwnym razie
jakość następnej warstwy będzie zła.
Spoiny pachwinowe. W większości przypadków
w celu uzyskania mocnych spoin pachwinowych
między elementami wykonanymi z metalu o średniej
lub dużej grubości wymagane jest wykonanie
spawania wielowarstwowego. Ilustracje na rysunku
K na stronie 9 przedstawiają kolejność wykonywania
ściegów podczas spawania wielowarstwowego dla
spoiny pachwinowej zakładkowej (a) oraz spoiny
pachwinowej w złączu teowym (b).
6.5 Spawanie punktowe
Istnieją trzy metody spawania punktowego:
przepalanie, perforacja i wypełnianie oraz
punktowe spawanie zakładkowe. Każda z metod
ma, w zależności od konkretnego zastosowania i
osobistych preferencji, zalety i wady.
Metoda przepalania polega na zespawywaniu
ze sobą dwóch nakładających się elementów
metalowych przez przepalenie się przez element
górny do dolnego. W przypadku stosowania metody
przepalania druty o większej średnicy działają lepiej
niż te o mniejszej. Najlepsze do stosowania przy
przepalaniu są samoosłonowe elektrody rdzeniowe
z drutem o średnicy 0,9 mm. Do przepalania
nie należy stosować samoosłonowych elektrod
rdzeniowych z drutami o średnicy 0,75 mm, chyba
że metal jest BARDZO cienki lub dopuszczalne jest
osadzenie nadmiaru spoiwa i minimalna penetracja.
Wykonując przepalanie, należy zawsze wybrać
wysokie ustawienie temperatury i przed wykonaniem
spoin punktowych dostosować prędkość drutu.
(patrz rys. L (a) na stronie 9)
Metoda perforacji i wypełniania zapewnia
uzyskanie najbardziej estetycznego spośród trzech
metod spawania punktowego wykończenia spoiny.
W tej metodzie w górnym elemencie metalowym jest
wybijany lub wywiercany otwór, a łuk jest kierowany
przez otwór w celu wykonania penetracji do elementu
dolnego. Jeziorko wypełnia otwór, tworząc spoinę
punktową, która jest gładka i tworzy jedną płaszczyznę
z powierzchnią spoiny utworzoną na elemencie
górnym. Należy wybrać prawidłową średnicę drutu,
ustawienie temperatury i dostosować prędkość drutu
analogicznie jak w przypadku spawania materiału o tej
samej grubości ściegiem ciągłym.
(patrz rys. L (b) na stronie 9)
196
Metoda punktowego spawania
zakładkowego polega na kierowaniu łuku
spawalniczego tak, aby jednocześnie penetrował
górny i dolny element, wzdłuż obu krawędzi szwu
zakładkowego. Należy wybrać prawidłową średnicę
drutu, ustawienie temperatury i dostosować prędkość
drutu analogicznie jak w przypadku spawania
materiału o tej samej grubości ściegiem ciągłym.
(patrz rys. L (c) na stronie 9)
6.6 Instrukcje spawania punktowego
1. Wybrać średnicę drutu i ustawienie temperatury
zalecane powyżej dla używanej metody
spawania punktowego.
2. Dostosować prędkość drutu analogicznie jak
w przypadku wykonywania spoiny ciągłej.
3. Trzymać dyszę uchwytu spawalniczego
całkowicie prostopadle do elementu spawanego,
w odległości około 6 mm od niego.
4. Pociągnąć spust uchwytu spawalniczego i zwolnić
go po uzyskaniu żądanej penetracji.
5. Wykonać próbne spoiny punktowe na kawałku
złomu, zmieniając czas trzymania spustu, aby
uzyskać żądaną spoinę punktową.
6. Wykonać spoiny punktowe na elemencie
spawanym w żądanych miejscach.
7. Elektroda
Elektroda spawalnicza to pręt pokryty warstwą
topnika. Podczas spawania prąd elektryczny
przepływa przez elektrodę (pręt) i uziemiony metal
(element spawany). Wysoka temperatura łuku
pomiędzy prętem a uziemionym metalem powoduje
topienie elektrody i topnika.
8. Wybór odpowiedniej elektrody
Nie istnieje złota zasada pozwalająca dokładnie
określić właściwą elektrodę i odpowiednią
temperaturę do każdej sytuacji. Rodzaj elektrody
i ciepło wymagane do procesu spawania zależą
od typu i grubości metalu, a także od położenia
elementu spawanego. Cięższe i grubsze metale
wymagają większego natężenia prądu. Aby określić
prawidłową temperaturę oraz dobrać odpowiednią
elektrodę, najlepiej przetestować wykonywanie
spoiny na kawałku metalu, który odpowiada
spawanemu elementowi. W określeniu, czy używana
jest odpowiednia elektroda, mogą pomóc poniższe
wskazówki dotyczące rozwiązywania problemów.
a. Gdy używana jest elektroda
odpowiedniej wielkości
- Ścieg ułoży się na spawanym elemencie równo,
bez poszarpanych krawędzi.
- Jeziorko metalu rodzimego będzie tak głębokie,
jak ścieg wystający ponad nie.