Przewodnictwo Powietrzne - Interacoustics AS608 Manual De Instrucciones

Przewodnictwo powietrzne

Progowe poziomy słyszenia można ustalić, prezentując sygnały testowe pacjentowi przez dołączone do
wyposażenia słuchawki (przewodnictwo powietrzne – AC, ang. Air Conduction). Celem audiometrii AC
jest ustalenie czułości słyszenia przy różnych częstotliwościach. Badanie może wykazać ubytek słyszenia
przez powietrze, lecz nie pozwala na rozróżnianie nieprawidłowości mechanizmu przewodzenia od
nieprawidłowości mechanizmu odbiorczego.
Zakładanie zestawu słuchawkowego:
Zdjąć okulary i kolczyki, jeśli to możliwe i umieścić pałąk bezpośrednio nad głową. Umieścić
gumowe poduszki tak, aby membrany były skierowane bezpośrednio na otwór kanału
słuchowego. Ściągnąć w dół obejmy słuchawek i ciasno dopasować. Jeśli poduszki nie będą
ciasno przylegać do uszu, wyniki badania mogą być zafałszowane w niższych
częstotliwościach.
Szum tła:
Szum tła może również przyczynić się do fałszywych wyników badania, szczególnie w niskich
częstotliwościach. W razie konieczności słuchawki DD65 można wyposażyć w osłony tłumiące
szum. Więcej informacji może udzielić dystrybutor.
Instrukcje dla pacjenta:
Przed pomiarem poziomów progowych należy przekazać poniższe instrukcje. „Teraz będą
słyszalne dźwięki o różnej wysokości i różnej głośności. Naciśnij przycisk sygnalizacji po
usłyszeniu tonu i zwolnij przycisk, kiedy ton nie będzie słyszalny". Jeśli przycisk odpowiedzi nie
jest używany, należy poprosić pacjenta o podniesienie lewej lub prawej dłoni po usłyszeniu tonu
w lewym lub prawym uchu.
Wyznaczenie poziomu progowego:
Zwykle badanie zaczyna się od 1000 Hz i od lepszego ucha pacjenta przy odpowiednim
ustawieniu przełącznika L/R.
Przyzwyczajanie:
Należy zaprezentować ton 1000 Hz, który jest łatwy do usłyszenia (np. 50 dB). W razie potrzeby
należy zwiększać głośność w krokach co 10 dB aż do wyraźnej słyszalności tonu.
Wyznaczenie poziomu progowego:
Poziom progowy słyszenia określa się jako najniższy poziom, przy którym słyszalnych jest
ponad połowa bodźców. Na wyznaczenie poziomu progowego pozwala poniższa procedura.
1) Zaprezentować ton o 10 dB niższy od poziomu, przy którym zakończyła się faza
przyzwyczajania.
2) Obniżać poziom w krokach co 10 dB, aż do braku odpowiedzi.
3) Zwiększać poziom w krokach co 5 dB, aż pacjent znów zacznie odpowiadać.
4) Powtórzyć kroki 2) i 3) dwa lub trzy razy, aż poziom progowy będzie wypadać przy tej
samej wartości.
Odstępy czasowe pomiędzy bodźcami powinny być różne, aby uniemożliwić pacjentowi
reagowanie według rytmu.
5) Zmienić ustawienie na kolejną częstotliwość i powtarzać procedurę w pomiarze wszystkich
częstotliwości. Powtórzyć procedurę dla 1000 Hz. Jeśli zmiana w porównaniu z wcześniej
wyznaczonym poziomem progowym jest równa lub mniejsza niż 5 dB, przejść do badania
drugiego ucha. Jeśli różnica wynosi 10 dB lub więcej, należy powtarzać badanie dla
pozostałych częstotliwości aż niedokładność wyników będzie wynosić 5 dB lub mniej.
6) Wykonać badanie dla obu uszu.
AS608 – Instrukcja obsługi – PL Strona 13