•
Τα εξαρτήματα της πρόθεσης γόνατος δεν θα πρέπει ποτέ να επανεμφυτεύονται. Ακόμη
κι αν το εμφύτευμα φαίνεται ότι δεν έχει υποστεί ζημιά, ενδέχεται να έχει αναπτύξει
μικροσκοπικές ατέλειες οι οποίες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αστοχία.
•
Να χρησιμοποιείτε πάντα δοκιμαστική πρόθεση μόνο για σκοπούς δοκιμής. Τα
δοκιμαστικά δεν θα πρέπει να συναρμολογούνται με εξαρτήματα που προορίζονται για
μόνιμη εμφύτευση. Τα δοκιμαστικά πρέπει να έχουν το ίδιο μέγεθος διαμόρφωσης με τα
αντίστοιχα εξαρτήματα που πρόκειται να εμφυτευτούν μόνιμα.
•
Μη μεταβάλλετε και μην τροποποιείτε τα εμφυτεύματα κατ' οποιονδήποτε τρόπο.
•
Αποφύγετε τη διάνοιξη πολλαπλών οπών για καρφίδες στο εγγύς τμήμα του κνημιαίου
οστού, καθώς ενδέχεται να επηρεάσουν την αντοχή του κνημιαίου οστού στη συμπίεση.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Τα προϊόντα μίας χρήσης της DePuy δεν έχουν σχεδιαστεί για να υφίστανται ή να
αντέχουν οποιαδήποτε μορφή τροποποίησης, όπως αποσυναρμολόγηση, καθαρισμό ή
επαναποστείρωση, μετά από τη χρήση τους σε έναν ασθενή. Η επαναχρησιμοποίηση μπορεί
ενδεχομένως να διακυβεύσει την απόδοση του προϊόντος και την ασφάλεια του ασθενούς.
ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι ακόλουθες συνθήκες, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, τείνουν να επιβαρύνουν
σημαντικά το προσβεβλημένο άκρο με μεγάλη φόρτιση και, συνεπώς, θέτουν τον ασθενή σε
μεγαλύτερο κίνδυνο αποτυχίας της αντικατάστασης γόνατος:
1.
Παχυσαρκία ή υπερβολικό βάρος ασθενούς.
2.
Χειρωνακτική εργασία.
3.
Ενεργός συμμετοχή σε αθλήματα.
4.
Υψηλά επίπεδα δραστηριότητας του ασθενούς.
5.
Πιθανότητα πτώσεων.
6.
Εθισμός σε οινοπνευματώδη ή εξαρτησιογόνες ουσίες.
7.
Άλλες αναπηρίες, ανάλογα με την περίπτωση.
Επιπλέον των παραπάνω, οι ακόλουθες οργανικές παθήσεις, μεμονωμένα ή σε συνδυασμό, τείνουν
να επηρεάζουν αρνητικά την καθήλωση των εμφυτευμάτων αρθροπλαστικής γόνατος:
1.
Εμφανής οστεοπόρωση ή ανεπαρκές οστικό απόθεμα.
2.
Mεταβολικές διαταραχές ή συστηματικές φαρμακευτικές αγωγές που οδηγούν στην
προοδευτική αποδυνάμωση της υποστήριξης του εμφυτεύματος από συμπαγές οστό (π.χ.
σακχαρώδης διαβήτης, θεραπείες με στεροειδή, θεραπείες με ανοσοκατασταλτικά, κ.λπ.).
3.
Ιστορικό γενικών ή τοπικών λοιμώξεων.
4.
Σοβαρές παραμορφώσεις που οδηγούν σε ανεπαρκή καθήλωση ή εσφαλμένη
τοποθέτηση του εμφυτεύματος.
5.
Όγκοι των υποστηρικτικών οστικών δομών.
6.
Αλλεργικές αντιδράσεις στα υλικά των εμφυτευμάτων (π.χ. οστικό τσιμέντο, μέταλλο,
πολυαιθυλένιο).
7.
Ιστικές αντιδράσεις λόγω διάβρωσης του εμφυτεύματος ή λόγω θραυσμάτων από τη
φθορά του εμφυτεύματος.
8.
Αναπηρίες άλλων αρθρώσεων (δηλ. ισχία ή αστράγαλοι).
Μεγαλύτερη συχνότητα αστοχίας του εμφυτεύματος έχει αναφερθεί σε παραπληγικούς και σε
ασθενείς με εγκεφαλική παράλυση ή Νόσο του Πάρκινσον.
Όταν ο χειρουργός κρίνει ότι η αντικατάσταση γόνατος είναι η καλύτερη διαθέσιμη ιατρική
επιλογή και αποφασίσει να χρησιμοποιήσει αυτή την πρόθεση σε έναν ασθενή στον οποίο
υπάρχει οποιαδήποτε από τις παραπάνω συνθήκες ή ο οποίος είναι απλώς νέος και
δραστήριος, επιβάλλεται ο ασθενής να ενημερωθεί για τους περιορισμούς στην αντοχή των
υλικών που χρησιμοποιούνται στο προϊόν και για την καθήλωση, καθώς και για την ανάγκη
που προκύπτει για σημαντική μείωση ή εξάλειψη οποιασδήποτε από τις παραπάνω συνθήκες.
H χειρουργική και μετεγχειρητική διαχείριση του ασθενούς πρέπει να πραγματοποιούνται
64
64