Fahl TRACHEOTEC Instrucciones De Uso página 146

Do rozchylenia otworu tracheostomijnego dostępne są również specjalne środki
pomocnicze (np. rozszerzacz otworu tracheostomijnego nr art. 35500), które umożliwiają
równomierne i delikatne rozchylenie otworu tracheostomijnego. Jest to zalecane także w
nagłych przypadkach jak np. przy zapadającym się otworze tracheostomijnym (patrz rys. 6).
Podczas stosowania środka pomocniczego do rozchylania należy uważać, aby nie
uszkodzić rurki przez tarcie.
Następnie należy ostrożnie wprowadzić podczas wdechu rurkę do otworu tracheostomijnego
i przechylić przy tym głowę lekko do tyłu (patrz rys. 7).
Wsunąć rurkę dalej do tchawicy.
Po dalszym wsunięciu rurki tracheostomijnej do tchawicy można wyprostować z powrotem
głowę.
W przypadku stosowania obturatora należy go niezwłocznie usunąć z rurki tracheostomijnej.
Rurki tracheostomijne muszą być cały czas przymocowane za pomocą specjalnej taśmy
stabilizującej. Stabilizuje ona rurkę i zapewnia pewne osadzenie rurki tracheostomijnej w
otworze tracheostomijnym (patrz rys. 1).
1.9 Napełnianie mankietu niskociśnieniowego (jeśli występuje)
W celu napełnienia mankietu niskociśnieniowego poprzez złącze luer (znormalizowane
połączenie stożkowe) węża doprowadzającego za pomocą aparatu do pomiaru ciśnienia w
mankiecie (np. MUCOPROTECT ciśnieniomierz mankietowy REF 19500) wytwarzane jest
®
zdefiniowane ciśnienie w mankiecie. Jeśli lekarz nie zaleci inaczej, zalecamy ciśnienie w
mankiecie wynoszące min. 15 mm Hg (20 cm H2O) do 22 mm Hg (30 cm H2O). Ciśnienie w
mankiecie nie powinno w żadnym razie przekraczać 22 mm Hg (ok. 30 cm H2O).
Napełnić mankiet niskociśnieniowy maksymalnie do tego ciśnienia zadanego i
upewnić się, że przez rurkę dostarczana jest wystarczająca ilość powietrza.
Należy zawsze zwracać uwagę, aby mankiet niskociśnieniowy był nieuszkodzony i
działał nienagannie.
Jeśli żądana szczelność nie jest osiągnięta również po wielokrotnych próbach z
wymienioną pojemnością graniczną, możliwe jest, że wskazana jest rurka o większej
średnicy.
Prawidłowe ciśnienie w mankiecie należy sprawdzać regularnie, tzn. co najmniej co
2 godziny.
UWAGA!
Wszystkie instrumenty stosowane do napełniania mankietu muszą być czyste
PL
i nie mogą zawierać cząstek obcych! Należy ściągnąć je ze złącza luer węża
doprowadzającego po napełnieniu mankietu i zamknąć złącze nasadką.
UWAGA!
Długotrwałe przekraczanie ciśnienia maksymalnego może mieć negatywny wpływ
na ukrwienie błony śluzowej (niebezpieczeństwo martwicy niedokrwiennej, odleżyn,
rozmiękania tchawicy, zwężenia tchawicy, odmy opłucnowej). U wentylowanych
pacjentów nie należy przekraczać dolnej granicy ustalonego przez lekarza ciśnienia
mankietu, aby zapobiec cichej aspiracji. Odgłosy syczenia w obszarze balonu,
zwłaszcza podczas wydychania, wskazują, że balon nie uszczelnia wystarczająco
tchawicy. Jeśli nie jest możliwe uszczelnienie tchawicy przy wartościach ciśnienia
ustalonych przez lekarza, należy ponownie ściągnąć całe powietrze z balonu
i powtórzyć procedurę blokowania. Jeśli nie uda się to przy powtórnej próbie,
zalecamy wybranie rurki tracheostomijnej z balonem o następnym większym
rozmiarze. Ze względu na przepuszczalność gazu ścianek balonu ciśnienie balonu
zasadniczo zmniejsza się trochę z czasem, może jednak również zwiększyć się
niezamierzenie w przypadku znieczulenia gazem. Z tego powodu usilnie zalecane
jest regularne nadzorowanie ciśnienia.
Mankiet nie może być w żadnym razie za mocno wypełniony powietrzem,
ponieważ może to prowadzić do uszkodzenia ściany tchawicy, pęknięć mankietu
niskociśnieniowego z późniejszym opróżnieniem lub zniekształceniem mankietu,
przez co nie jest wykluczone zablokowanie dróg oddechowych.
UWAGA!
Podczas znieczulenia ogólnego ciśnienie w mankiecie można zwiększać/zmniejszać
się z powodu tlenku diazotu (gazu rozweselającego).
2. Wyjmowanie rurki
UWAGA!
Przed wyjęciem rurek tracheostomijnych Fahl konieczne jest najpierw usunięcie
®
wyposażenia dodatkowego, takiego jak zastawki otworu tracheostomijnego lub HME
(wymienniki ciepła i wilgoci).
146